Πως δημιουργήθηκε η γλώσσα του κράτους των Σκοπίων

Του Καθ Σπυρίδωνα Σφέτα

 

Βασικό συστατικό στοιχείο για τη συγκρότηση του έθνους αποτέλεσε η κωδικοποίηση μιας λόγιας σλαβομακεδονικής γλώσσας. Καθώς δεν υπήρχε μια γραπτή παράδοση, η προσκόλληση είτε προς τη βουλγαρική είτε προς τη σερβική για την παραλαβή δανείων ήταν απαραίτητη. Στην επίσημη προπαγάνδα η σλαβομακεδονική χαρακτηρίστηκε «ως η γλώσσα των Αγίων Κυρίλλου και Μεθοδίου» και επισημάνθηκε η σημασία της για τον ορθόδοξο σλαβικό κόσμο, ενώ τα κείμενα των αδελφών Miladinovi, Parlicev, Zinzifov στο 19ο αιώνα μεταβαπτίστηκαν σε σλαβομακεδονική λογοτεχνική παραγωγή

 

Συγκροτήθηκε μια πρώτη επιτροπή για το γλωσσικό που διεξήγαγε τις εργασίες της από τις 27 Νοεμβρίου μέχρι τις 4 Δεκεμβρίου 1944. Ως κατάλληλη διάλεκτος για βάση της υπό διαμόρφωση γλώσσας επιλέχτηκε η κεντρική διάλεκτος του Prilep-Monastir ως λιγότερο διαβρωμένη από τη σερβική και τη βουλγαρική. Για το ζήτημα αυτό δεν υπήρξαν σοβαρές διαφωνίες. Το φλέγον ζήτημα αποτέλεσε η σύνταξη του αλφαβήτου και του συστήματος ορθογραφίας. Η επιτροπή κατέληξε τελικά στο ακόλουθο αλφάβητο ως το πλέον κατάλληλο για τη φωνητική της σλαβομακεδονικής: 

 

Advertisement

Madžiri, madjiri, ματζίρι…..

…μία λέξη, την οποία έχουμε διαβάσει πολλές φορές στο διαδίκτυο  από τους Σλαβομακεδονιστές. Σήμερα έγινε της μόδας λόγω των δηλώσεων του Πάντε Ασλάκοφ. Για να δούμε τι σημαίνει αυτή η λέξη στην πραγματικότητα αλλά και στην αργκό τους. Όπως είναι γνωστό, αποκαλούν τους εαυτούς τους «dopii»,  ο οποίος προέρχεται από την ελληνική λέξη «εν-ντόπιος». Στα σλαβικά αυτή η λέξη είναι «tukašni». Τώρα πως το «τουκάσνι» έγινε «ντόπιε», μόνο ο θεός των Μακεδονοειδών το γνωρίζει. Εικάζω ότι αυτό έγινε όταν εγκαταστάθηκαν οι πρόσφυγες της Μικράς Ασίας την δεκαετία του 20.

Η γλώσσα τους ονομάζεται «po nashe», ενώ οι μη ντόπιοι  αποκαλούντε  «madžiri», δηλαδή…

Αγάλματα στα Σκόπια: Από τον Εθνοπολιτισμικό Εθνικισμό στον Εθνικό Σωβινισμό

Με την κατάρρευση του κομμουνισμού στην Ανατολική Ευρώπη, η άρχουσα ιδεολογία του Μαρξισμού-Λενινισμού  αντικαταστήθηκε από διάφορες ιδεολογικές δυνάμεις. Μία από αυτές ήταν και ο εθνικισμός. Στην ΠΓΔΜ, σταδιακά και με την «απόσυρση» των σοσιαλιστών στις διάφορες θέσεις της εξουσίας, η άκρα δεξιά  μέσω του VMRO άρχισε να παίρνει την θέση τους. Έτσι λοιπόν έχουμε από τα τέλη της δεκαετίας του 90 μία σταδιακή μετάλλαξη του άκρατου εθνοπολιτιστικού εθνικισμού σε μία έκρηξη εθνικού σωβινισμού.Η ακραία εθνικιστική υστερία που υπάρχει αυτές τις μέρες στους Σλαβομακεδόνες,  με τη  ανέγερση των δύο αγαλμάτων στο κέντρο των Σκοπίων είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα. Ο ακροδεξιός Γκρουέφσκι, συνεχίζοντας το πρόγραμμα «αρχαιοπληξίας» του Σλαβικού πληθυσμού του πολυεθνικού κράτους της ΠΓΔΜ, έκανε  το επόμενο  βήμα και πλέον ο Σλαβομακεδονισμός συναντά τον «εθνικό σωβινισμό».

Ο εθνικός σωβινισμός τρέφεται από ένα…

 

Οι Σλαβομακεδόνες

Του Καθ. Βασίλειου Μαρκεζίνη*

Από το βιβλίο «Η Ελλάδα των Κρίσεων–Ένα προσωπικό δοκίμιο», εκδόσεις Λιβάνη, 2011, σσ. 330-337).

 

Ο Όσκαρ Ουάιλντ παρέφρασε κάποτε ένα γνωστό αγγλικό ρητό -μεταφράζω κατά λέξη: «Αυτή είναι η καθαρή και απλή αλήθεια»- προσθέτοντας το σχόλιο «η αλήθεια σπανίως είναι καθαρή και ουδέποτε είναι απλή». Δεν έχει σημασία, εν προκειμένω, αν ο φραστικός μετασχηματισμός οφειλόταν στη ροπή του συγγραφέα προς το παράδοξο• αυτό που έχει σημασία είναι ότι η νέα φράση ταιριάζει απολύτως με το θέμα μας. Πράγματι, καθετί σχετικό με  Βαλκάνια ουδέποτε ήταν απλό• κάθε άλλο.

Στη ρίζα αυτής της περιπλοκότητας βρίσκεται ένας συνδυασμός παραγόντων. Φυλετικές και θρησκευτικές διαφορές, η (συχνά διαστρεβλωτική) επίκληση της ιστορίας προς ενίσχυση πολίτικών βλέψεων, η έμφυτη τάση των εντόπιων πληθυσμών να υπερτονίζουν τα συναισθήματα και τις δηλώσεις τους, οι επεμβάσεις ξένων -Οθωμανών, Αυστριακών, σήμερα Αμερικανών- με το δήθεν αιτιολογικό της παροχής βοήθειας, αλλά στην πραγματικότητα με σκοπό την προώθηση των δικών τους συμφερόντων, και ο τοπικός πολιτικός εξτρεμισμός, ο οποίος ανέκαθεν καθιστούσε ανέφικτη την επίτευξη ενός λελογισμένου συμβιβασμού.[31] Εννοείται πως ούτε η δική μας χώρα έχει ανοσία σε αυτή την ανορθολογική στάση!

Το πρόβλημα των Σλαβομακεδόνων στην Ελλάδα, άρρηκτα συνδεδεμένο με το όνομα της επισήμως καλούμενης Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας,[32] σχετίζεται με…

Τα συμπεράσματα του γλωσσολόγου O’Mologni για το Abecedar και τις Σλαβικές διαλέκτους στην Μακεδονία

Το μόνο ζήτημα στο οποίο οι ειλικρινείς ελληνικές προθέσεις μπορούσαν να αμφισβητηθούν υπήρξε η χρήση του λατινικού αλφάβητου στο Abecedar. Οι Έλληνες αξιωματούχοι ισχυρίστηκαν ότι αυτό είχε γίνει, γιατί η λατινική υπήρξε αναμφισβήτητα η πλέον διαδεδομένη και εύκολη γλωσσά. Επικαλέστηκαν, μάλιστα, το γεγονός ότι υπήρχαν και άλλες σλαβικές γλώσσες, όπως η πολωνική και η τσεχική, που είχαν γραφεί στο λατινικό αλφάβητο.[26] Ωστόσο περισσότερο αληθοφανής πρέπει να είναι ο ισχυρισμός πως με τη χρησιμοποίηση του λατινικού αλφάβητου η Ελλάδα επιχείρησε να περιορίσει την επιρροή της Σερβίας και της Βουλγαρίας στους σλαβόφωνους της ελληνικής Μακεδονίας. Στα τέλη του 1925 ένας επιστήμονας ειδικός σε γλωσσολογικά ζητήματα, ο O’Mologni, κλήθηκε από την Κ,τ.Ε. να αποφανθεί σχετικά με το ζήτημα του αλφαβηταρίου. Ο O’Mologni υπέβαλε μια έκθεση με τον τίτλο «Меmогапdum regarding the introduction by the Greek Government into the schools of Macedonia the Abecedar Enclosed», στην οποία διατύπωνε τις παρατηρήσεις του για το αλφαβητάριο.[27] Ο O’Mologni υπογράμμισε τα εξής:

Η χρεωκοπημένη Δημοκρατία μας.

Σε προηγούμενες αναρτήσεις[1][2][3], είχα αναφερθεί γιατί η δημοκρατία μας χωλαίνει. Συνεχίζοντας την ιδιωτική έρευνά μου και σε συνδυασμό με τα λεγόμενα των πολιτικών για χτυπήματα της δημοκρατίας, συνάντησα μία ανάλυση του γνωστού Γερμανού πανεπιστημιακού Μάνφρεντ  Σμιτ, όπου στο βιβλίο του «Θεωρίες της Δημοκρατίας»[4] περιγράφει μεταξύ άλλων τις προκλήσεις που έχει μία δημοκρατία όταν αυτή προσπαθεί να επιβιώσει. Είναι τόσο χαρακτηριστικές αυτές οι προκλήσεις, οι οποίες παρόλο που γράφτηκαν το 2000, επιβεβαιώνουν ότι η σημερινή Ελληνική δημοκρατία είναι πλέον όχι στην Μονάδα Εντατικής Θεραπείας, αλλά κλινικά νεκρή. Σύμφωνα λοιπόν με τον Σμιτ, στα επίκαιρα ερευνητικά συμπεράσματα, υπάρχουν έξι προκλήσεις που, είναι επικίνδυνες ακόμη και για τις πιο ικανές δημοκρατίες, οι οποίες είναι:

Η Καταγωγή των Μακεδόνων και των υπόλοιπων Ελλήνων μέσω συμβατικών θεωριών.

Για να καταλάβουμε τη σχέση των αρχαίων Μακεδόνων με τους νότιους Έλληνες πρέπει πρώτα να κάνουμε δυο βασικές ερωτήσεις : Ποιοι ήταν οι αρχαίοι Έλληνες και ποιοι ακριβώς ήταν οι Μακεδόνες ;

1) Το παρασκήνιο : Η εξάπλωση των Ινδοευρωπαϊκών Γλωσσών στα Βαλκάνια

Η Ελληνική γλώσσα ανήκει στην ευρύτερη ομάδα των Ινδοευρωπαϊκών γλωσσών , δηλαδή της μεγαλύτερης γλωσσικής οικογένειας ανά την υφήλιο που περιλαμβάνει την πλειοψηφία των σημερινών -αλλά και των αρχαίων- γλωσσών που μιλιούνται από την Ισλανδία μέχρι την Ινδία. Οι γλώσσες αυτές συνδέονται με φυλογενετική συγγένεια , δηλαδή προέκυψαν από μία αρχέγονη μητρική πρωτοϊνδοευρωπαϊκή (PIE) γλώσσα με συνεχείς διαδικασίες διάσπασης και διαφοροποίησης που πραγματοποιήθηκαν ιστορικά μέσα από την εξάπλωση , διάσπαση καί απομόνωση των διαφόρων ινδοευρωπαϊκών λαών. Η διαφορετικές συνθήκες που ο κάθε λαός συνάντησε κατά την ιστορική του πορεία ευθύνονται για την αποκλειστική αλλαγή της γλώσσας του.

Από πότε μέχρι πότε και πού ομιλιόταν η PIE γλώσσα ; Οι πλειοψηφία των ιστορικών , αρχαιολόγων και γλωσσολόγων (Marija Gimbutas , Jim Mallory , DQ Adams , David Anthony κλπ) δέχεται σαν….

ΤΑ ΒΑΣΙΚΑ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΟΛΟΓΙΑΣ #2(Περί ετυμολογίας)

Ετυμολογία [etymology]

Η επιστημονική μελέτη της ιστορικής εξέλιξης της μορφής και της σημασίας των λέξεων (ή και άλλων γλωσσικών στοιχείων, όπως π.χ. των παραγωγικών μορφημάτων ), καθώς και της σχέσης ανάμεσα σε λέξεις της ίδιας καταγωγής από διαφορετικές γλώσσες. Η ετυμολογία αποτελεί κλάδο της ιστορικής γλωσσολογίας και ειδικότερα της ιστορικής σημασιολογίας . Στον 19ο αιώνα, κατά τον οποίο κυριαρχούσε η διαχρονική μελέτη των γλωσσών, οι ετυμολογικές σχέσεις χρησιμοποιούνταν είτε για να αποκαταστήσουν μια κοινή πρωτοϊνδοευρωπαϊκή γλώσσα είτε ως μαρτυρία για τις σχέσεις μεταξύ λέξεων ή γλωσσών. Η γλωσσική μορφή (η ρίζα) από την οποία κατάγεται μια ύστερη μορφή είναι το έτυμο της τελευταίας. Πολλές φορές μια λέξη ετυμολογείται λανθασμένα, εξαιτίας κάποιας εσφαλμένης σύνδεσης ανάμεσα σε μορφή ή σημασία, με συνέπειες κάποτε και στην προφορική ή γραπτή απόδοσή της (π.χ. κουμπιούτερ, αντί κομπιούτερ, επειδή ο υπολογιστής έχει κουμπιά). Πρόκειται για την περίπτωση της παρετυμολογίας ή λαϊκής ετυμολογίας [folk etymology]. Κάτι που επίσης παρατηρείται συχνά σε συζητήσεις για τη γλώσσα είναι η ετυμολογική πλάνη [etymological fallacy], η άποψη δηλαδή ότι…

Ουράνιο Τόξο – ΜΑΚΙΒΕ

Ας πω και εγώ τώρα μερικά πράματα για αρχή σε ότι αφορά το Μακεδονικό και την ιστορία των Σκοπιανών στην Μακεδονία .Καταρχήν η ιστορία της αναγνώρισης της Σλαβικής μειονότητας στην Μακεδονία δεν είναι κάτι καινούργιο. Ξεκινάει σχεδόν με την λήξη του Εμφυλίου Πολέμου όταν η Γιουγκοσλαβία του Τίτου με αλληλοδιαδοχικές παρεμβάσεις προσπάθησε να μας «υποδείξει» την ύπαρξη αυτής της Σλαβικής μειονότητας με το όνομα Μακεδονική.

ΕΞΕΛΙΞΗ

Στον Ελληνικό χώρο η εθνικιστική δραστηριότητα των Σκοπιανών ξεκινά το 1984 με το λεγόμενο Μανιφέστο (φωτογραφία κάτω ) των Μογλενών από την επιτροπή ΚΟΕ-ΜΑΔ(Κεντρική Οργανωτική Επιτροπή για τα Μακεδονικά Ανθρώπινα Δικαιώματα των Μακεδόνων της Μακεδονία του Αιγαίου, συνεχίζεται το 1989 με την έκδοση του περιοδικού Μογλενά και κλιμακώνεται το 1991 με την ίδρυση της οργάνωση «ΜΑ.ΚΙ.ΒΕ.»(Μακεδονική Κίνηση Βαλκανικής Ευημερίας), η εν συνεχεία η μετονομασία της σε Ουράνιο Τόξο και η έκδοση του περιοδικού Ζόρα το έτος 1993.

Αυτήν την δραστηριότητα των Σλάβων εθνικιστικών την ονομάζω Α’ Φάση(1984-1993)μ η οποία δεν έχει δείξει κάτι το σημαντικό. Βλέπεις το State Department ακόμα δεν είχε ξεκινήσει να σχολείται με τις μειονότητες στις Ελλάδα.  Εν συνεχεία μπαίνουμε στην Β’Φάση (1993- 2001) της πορείας των Σλαβομακεδόνων εθνικιστών όπου :

Abecedar

Θα ξεκινήσω με ρητορικά ερώτηματα.

Ποιος είναι ο λόγος στον οποίον το abecedar εκδόθηκε?

 

Εκδόθηκε γιατί υπήρχε πίεση(εσωτερική ή εξωτερική) για την έκδοση του αναγνωστηρίου αυτού?

 

Μπορούν να μου εξηγήσουν οι υποστηριχτές (Δήμου, Δημητράς, doctor κλπλ) ποια είναι η σχέση της γλώσσας του abecedar με αυτή των Σκοπίων ?

 

Και εξηγώ με επιχειρήματα και όχι με αυθαίρετες και δημαγωγικές αναλύσεις τύπου Δημοσθένη. Άλλωστε είμαι οπαδός του Αισχινησμού.

 

Ξεκινάμε λοιπόν….