ΣΚΟΠΙΑΝΟ

Ακούμε πολλές φορές αυτήν την εθνική κόκκινη γραμμή στο σκοπιανό.
Ποια είναι τελικά ?

Η Ελλάδα φαίνεται να  μιλάει για μία «καθαρή σύνθετη ονομασία, με γεωγραφικό προσδιορισμό, που θα ισχύει έναντι όλων (Erga Omnes)». Σωστό και αδιαπραγμάτευτο.

Τι γίνεται όμως με το όνομα της «Μακεδονίας». Πρέπει να υπάρχει ?

Δυστυχώς θέλουμε δεν θέλουμε ΠΑΝΤΟΥ έχει επικρατήσει το όνομα Μακεδονία. Βοηθήσαμε και εμείς σε αυτό. Από την στιγμή που άλλαξε η ελληνική επίσημη γραμμή στο Μακεδονικό και απομακρυνθήκαμε από την απόφαση του συμβουλίου των πολιτικών αρχηγών του 1992 με την αποδοχή του ονόματος «πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας», τόσο με το ΝΑΙ στο είσοδο των Σκοπίων στον ΟΗΕ το 1993 όπου αποδεχτήκαμε την διαιτησία και την ανάγκη ενός προσωρινού ονόματος για την ένταξη τους αλλά και με την ενδιάμεση συμφωνία του 1995 . Η Ελλάδα δηλαδή από το 1993 ουσιαστικά αποδέχτηκε την χρήση του όρου «Μακεδονία» στην τελική ονομασία.

Έτσι όποιος φωνάζει για την μη χρήση του όρου «Μακεδονία» στο όνομα του κράτους των Σκοπίων είναι αφελής ή ρομαντικός ή κάτι άλλο.

Και πάμε τώρα στο εύρος της χρησιμοποίησης της ονομασίας. Οι Σκοπιανοί σταθερά υποστηρίζουν από την αρχή την διπλή ονομασία. Μία για την διμερής χρήση μεταξύ Σκοπίων και Ελλάδος και μία για ΟΛΕΣ τις υπόλοιπες σχέσεις. Βέβαια και αυτοί έχουν πέσει στην λόμπα της διαιτησίας όπου έχουν αποδεχτεί ότι υπάρχει πρόβλημα με το συνταγματικό τους όνομα αλλά δεν μας ενδιαφέρει αυτήν την στιγμή.

Η Ελλάδα τι όμως τι λέει σε αυτό ?
Δεν το απορρίπτει και μάλιστα το συζητά. Αυτό δεν είναι κόκκινη γραμμή αλλά κίτρινη όπου μπορείς να περάσεις άνετα με κόκκινο το Βαλκανικό σταυροδρόμι και να βρεθείς προ-εκπλήξεων

Η διπλή ονομασία είναι κατά ουσία πρόσχημα, μία παράκαμψη και όχι επίλυση του προβλήματος. Με την διπλή ονομασία δεν αίρονται οι βασικοί λόγοι για τους οποίους η πατρίδα μας αντιδρά στην αναγνώριση κράτους με το όνομα της «Δημοκρατίας της Μακεδονίας». Ούτε ο σφετερισμός ακυρώνεται, ούτε το ιδεολόγημα της «διαμελισμένης Μακεδονία» και ούτε ο παράγωγος φαντασιακός επεκτατισμός εξουδετερώνονται. Και η πρόταση διπλής ονομασίας έπεσε από εμάς για πρώτη φορά και είναι ένα από τα εγκλήματα του Μητσοτάκη.

Οι Σκοπιανοί πιστά στις δικές τους κόκκινες πολιτικές και ιδεολογικές αρχές ου Σλαβομακεδονισμού προσπαθούν να :

• Παγιώσουν την μετονομασία της ελληνικής Μακεδονίας σε «αιγαιακή» και την προ­βολή της ως αλύτρωτης περιοχής και αναπόσπαστου τμήματος της FYROM.
• Στηρίξουν την ύπαρξη στην Ελλάδα «μακεδονικής μειονότητας», η οποία μάλιστα καταπιέζεται από τις ελληνικές αρχές.
• Οικειοποιηθούν τα συμβόλων και γενικότερα της ελληνικής πολιτιστι­κής ιστορικής κληρονομιάς με επίκεντρο την Αρχαία Μακεδονία.

Όλα τα παραπάνω κατοχυρώνονται με το συνταγματικό τους όνομα. Ο πυρήνας του προβλήματος είναι η μονοπώληση από τους Σλαβομακεδόνες της μακεδονικής ταυτότητας και κατ’ αυτό τον τρόπο η εγγραφή υποθηκών στο σύνολο της Μακεδονίας. Ακόμα και εάν αποδεχθούν για το κράτος σύνθετη ονομασία, που αντανακλά την πραγματικότητα της περιοχής, το ιδεολόγημα του Μακεδονισμού δεν θα ακυρωθεί. Θα ακυρωθεί μόνο εάν ταυτοχρόνως αλλάξει και το όνομα της κυρίαρχης εθνότητας/γλώσσας όπως αυτό διατυπώνεται στο σύνταγμα τους. Ο όρος «μακεδονική» δηλώνει το όλον και γι’ αυτό είναι απαράδεκτος. Την πραγματικότητα αντανακλά ένας εθνογεωγραφικός προσδιορισμός (ιδεατό το σλαβομακεδονική αλλά δύσκολο) που δηλώνει ότι πρόκειται για μέρος.

Στο επίπεδο της διπλωματικής τακτικής είναι πολιτικά κρίσιμο η Αθήνα να υπογραμμίζει συνεχώς ότι συζητάει μόνο προτάσεις, που ακυρώνουν τη μονοπώληση της μακεδονικής ταυτότητας. Έχει συμφέρον να στείλει διεθνώς το μήνυμα ότι με την πολιτική τους τα Σκόπια υπονομεύουν την ουσία της διαπραγμάτευσης και ως εκ τούτου αυτοαποκλείονται από τους ευρωατλαντικούς θεσμούς.

Ο Σταύρος Λυγερός είπε «σ’ ό,τι αφορά τον χρόνο, η Ελλάδα δεν έχει λόγο να καθυστερεί, αλλά πολύ περισσότερο δεν έχει λόγο να βιάζεται. Δεν είναι η επισπεύδουσα. Εάν δεν κάνει χονδροειδή λάθη και μείνει αταλάντευτη, ο χρόνος θα δουλέψει για λογαριασμό της. Η εμμονή των Σλαβομακεδόνων στον Μακεδονισμό είναι με στρατηγικούς όρους επικίνδυνη γι’ αυτούς πολυτέλεια. Με την πάροδο του χρόνου θα υποχρεωθούν από τα πράγματα να το συνειδητοποιήσουν.»

Ίσως πρέπει να σκεφτόμαστε τα παραπάνω όταν ακούμε και διαβάζουμε περι προδοτών και μυημένων στο θέμα της ονοματοδοσίας της FYROM.

Όπως λέει και Σταύρος Λυγερός : …Η Ελλάδα δεν έχει δείξει ποιές είναι οι κόκκινες γραμμές της.!!!

Ποιες πρέπει να είναι αυτές ?

• Ναι στην Σύνθετη Ονομασία. Όχι δύο λέξεις αλλά μία. Νεομακεδονία, Άνωμακεδονία κλπ.
• Χρήση ονομάτος μόνο «erga omnes» . Φυσικά όταν λέμε «ένα όνομα για όλες τις διεθνείς χρήσεις», ας φροντίσουμε τουλάχιστον να διασφαλιστεί ότι αυτό θα ισχύσει ΠΡΟΤΟΥ την είσοδο των Σκοπίων σε ΕΕ ή ΝΑΤΟ. Αυτό σημαίνει «αλλαγή του Συντάγματος» …άμεσα.
• Αναγνώριση όποιας εθνικής ταυτότητας ή της σλαβικής γλώσσας με παράλληλη αναγνώριση της Ελληνικής πολιτιστικής ταυτότητας και της ιστορίας της στην περίτωση συμφωνίας ονομασίας. Ο Σλαβομακεδονισμός  εδώ και καιρό δεν θεωρεί τον εαυτό του Σλαβικό αλλά απόγονο των αρχαίων Μακεδόνων και πρέπει αυτό να χτυπηθεί.

Η αλλαγή του Συντάγματος είναι και ο μόνος τρόπος για να υποχρεωθούν οι Σλαβομακεδόνες να κάνουν το δικό τους ιστορικό συμβιβασμό. Να εγκαταλείψουν το φαντασιακό ε­πεκτατισμό τους, που τροφοδοτεί το κρατικό τους ιδεολό­γημα περί «Μακεδονισμού». Με άλλα λόγια, είναι ο μόνος τρόπος να φύγουν τα αγκάθια και οι διμερείς σχέσεις να τε­θούν σε νέα, αμοιβαίως δημιουργική βάση.

Εάν στην «δέσμη ιδεών» περιλαμβάνεται και η μία ενδεχομένως μακρά μεταβατική περίοδο έως την οριστική υιοθέτηση της κοινώς αποδεκτής ονομασίας, ουσιαστικά περιπλέκει την εφαρμογή της λύσης και δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή από την Αθήνα. Είναι κατανοητό ότι θα χρειασθεί ένα εύλογο χρονικό διάστημα, για να αλλάξουν τα διαβατήρια και άλλα έγγραφα. Ομως, για να συναινέσει η Ελλάδα στην ένταξη της γειτονικής χώρας στην Ε.Ε. και στο ΝΑΤΟ θα πρέπει να έχει ήδη τεθεί σε εφαρμογή η συμφωνία, δηλαδή να έχει αλλάξει η επίσημη ονομασία της χώρας, τόσο στους διεθνείς οργανισμούς όσο και στις διμερείς σχέσεις και φυσικά στο σύνταγμα της.

Advertisement